Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Instreven]

INSTREVEN, onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en streven: ik streefde in, heb ingestreefd.

[p. 399]

Strevend inkomen: gereedt, om, met het oopenen der poorte, ter stadt in te streeven. Hooft.