Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[p. 396]

[Inspreken]

INSPREKEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en spreken: ik sprak in, heb ingesproken. In de rede tusschenspreken: spreek er niets in. Door spreken veroorzaken: iemand moed inspreken - een hart in het lijf spreken.