Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inslapen]

INSLAPEN, onz. w., ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en slapen: ik sliep in, ben ingeslapen. Aanvangen te slapen: ik was pas ingeslapen, toen hij mij opriep. In

[p. 393]

den verhevenen stijl, voor gestorven zijn: duizenden liggen hier, welke in de Eeuwigheid zijn ingeslapen. C.v.d.G.