Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inscheuren]

INSCHEUREN, bedr. en onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en scheuren: ik scheurde in, heb ingescheurd. Bedr., eene scheur beginnen te maken: ik heb het doek reeds ingescheurd. Onz., met zijn: dat zal inscheuren.