Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inregenen]

INREGENEN, onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en regenen: ik regende in, ben ingeregend. Door regenen invallen: is hier veel water ingeregend? Onpersoonl., met hebben: ik dacht, dat het hier zoude ingeregend hebben.