Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inlossen]

INLOSSEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz.

[p. 383]

in en lossen: ik loste in, heb ingelost. Door losgeld in zijn bezit brengen: die dat verzette pand zoo dier hebt ingelost. M.L. Tijdw. Van hier inlossing.