Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inkloppen]

INKLOPPEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en kloppen: ik klopte in, heb ingeklopt. Door kloppen indrijven: zoo klopt gij het stof in. Onz., met zijn; door kloppen dunder worden: dat boek zal veel inkloppen.