Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Inheijen]

INHEIJEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en heijen: ik heide in, heb ingeheid. Door middel van een heiblok inslaan: op 't rijzenhooft en de ingeheide palen. Vond.