[Inham]
INHAM, z.n., m., des inhams, of van den inham; meerv. inhammen. Eene zeetong, die eene inwijk, eene kreek in het vaste land maakt: daar Euripus den hals des inhams schuurt. Vond. Breede inhammen. Hooft. Van ham, eene snede, omdat daardoor het land als gebroken wordt. Zie ham en hamel.