[Ingroeven]
INGROEVEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en groeven, dat buiten zamenstelling weinig in gebruik is: ik groefde in, heb ingegroefd. Hij bezag de pijlaars, welken ik kunstig had laten ingroeven, met groeven insnijden, inschaven.
Auteursrechtvrij