Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Ingeven]

INGEVEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. in en geven: ik gaf in, heb ingegeven. Naar binnen brengen: iemand een geneesmiddel ingeven. Inleveren: de gezanten gaven hun verzoek bij de Staten in. Inruimen, afstaan: goede orde zoud' hij doen houden binnen

[p. 369]

d'ingegeeve steden. Hooft. Tusschenvoegen, invoegen: toen het gestarnte den hemel ingegeven wert, zoo vertaalt Vond. het inmissa sidera caelo. Inboezemen, in den zin geven: wie heeft u dat ingegeven? - Alle schrift is van God ingegeven. Bijbelv. Van hier ingever, ingeving, het kerkel. woord inspiratio.