Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Hopen]

HOPEN, bedr. w., gelijkvl. Ik hoopte, heb gehoopt. Een toekomend goed verwachten. Ik hoop het beste van hem. Ik hoop, dat enz. Vertrouwen: op God hopen. In het gemeene leven neemt men het ook voor wenschen.