Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Hoep]

HOEP, z.n., m., des hoeps, of van den hoep, meerv. hoepen. Een ring zonder ingelegde steenen; ook een band om vaatwerk. Zamenstell.: hoephout, hoepkooper, hoepmaker, hoepring, hoepstok.