Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Hoeker]

HOEKER, z.n., m., des hoekers, of van den hoeker, meerv. hoekers. Een buisje, of ander vaartuig, dat uitgaat, om met hoekwant te visschen. Wijders, andere daarnaar gelijkende schepen. Zamenstell.: driemasthoeker, enz.