Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Hijs]

HIJS (hijze), z.n., vr., der, of van de hijs; meerv. hijzen. Een stuk rookvleesch. Kil. kent hijse, praesecta portio, carnis portio exossis, en hijsen, abscindere partem.