Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Hergroeijen]

HERGROEIJEN, onz. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. her en groeijen. Ik hergroeide, ben hergroeid. Op nieuw groeijen: een ander tack zal hergroeijen in zijn plaats. Vond.