Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Hereischen]

HEREISCHEN, bedr. w., gelijkvl., en ongelijkvl. Van het onscheidb. voorz. her en eischen: ik hereischte, (ook hereesch) heb hereischt, (ook hereeschen). Wederom eischen. Penningen hereischen. Hooft. Van hier hereischer, hereisching.