Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Hede]

HEDE, z.n., vr. der, of van de hede; zonder meerv. In Groningen verstaat men, daardoor, werk, of de grofste, ruigste draden van het hennep. Naar den groning. tongval moest het heede geschreven worden. Kiliaan heeft hede, hoogd. Hede.