Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[p. 211]

[Grimlach]

GRIMLACH, z.n., m., des grimlachs, of van den grimlach; zonder meerv. Een stille, of gemaakte lach. Van lach, en grimmen, dat, met grijnen en grijnzen, beteekent den mond vertrekken.