Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Gewild]

GEWILD, bijv. n. en bijw., zijnde het verled. deelw. van willen. Gewilder, gewildst. Dat gezocht wordt -

[p. 164]

dat men gaarn heeft: de koffij is thands zeer gewild. Aangenaam, behaaglijk: hij is in de gezelschappen zeer gewild.