Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Genet]

GENET, z.n., o., des genets, of van het genet; meerv. genetten. Eene kleine soort van spaansche paarden, zeer vlug ter been. Bij Kil. ghennette, jannette. Het paart, dat met briessen het spaansch genet uittart. Vondel.