[Geeuwen]
GEEUWEN, onz. w., gelijkvl. Ik geeuwde, heb gegeeuwd. onwillig den mond opsperren: hij doet niets, dan geeuwen. Van hier geeuwaard, (geeuwerd) geeuwer, geeuwing, geeuwster.
Geeuwen, hoogd, gähnen, angels. geonan, eng. to yawn, zweed. gina, gr. χαω, χαιω, χαινω, arab. גהי, hebr גָוַצ.
Auteursrechtvrij