Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Geestdrijver]

GEESTDRIJVER, z.n., m., des geestdrijvers, of van den geestdrijver; meerv. geestdrijvers. Een, die voorgeeft, door den geest gedreven te worden, een dweeper. Van hier geestdrijverij.