Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Geep]

GEEP, z.n., vr., der of van de geep; meerv. geepen. Eene kleine vischsoort van eene zeegroene kleur, met eenen langen spitsen bek, gelijkende naar dien van eene

[p. 95]

snip. Men sleept dezelve met een net, op zekere tijden, bij duizenden, aan de Helder, op het strand, om, daarmede, weder andere visch aan hoeken te vangen.