GAAL, z.n., vr., der, of van de gaal; meerv. galen. Eene kale streep in laken, of stof: dat stuk laken is vol galen. Gale, gaele, is bij Kil. scabies, macula, impetigo. Gale is bij de Franschen schurfd, schurfdigheid. To gall gebruiken de Engelschen, wanneer, door eenige ziekte, de huid afgevreten is. Daar nu laken, waarin
[pagina 66]
[p. 66]
eenige schurfde wol geweven is, ligt kale plekken krijgt, zal ons woord gaal hiervan ontstaan wezen. Van hier galig. In Gron. is het meerv. gallen, en het bijv. nw. gallig. Gallig linnen noemt men daar linnen, waarin dunne steden zijn; ook rillig genoemd.
Auteursrechtvrij