FRONS, z.n., vr., der, of van de frons; meerv. fronsen. Kreuk, rimpel: de fronsen van 't gelaet. Schim. Hij heeft vele fronsen voor het hoofd. Kousen met fronsen. Voor frons wordt ook fronsel gebezigd. De Deck. gebruikt het werkw. fronsneuzen, zekerlijk in den zin van den neus rimpelen, rimpels in den neus trekken, d.i. den neus optrekken.
Auteursrechtvrij