Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Feppen]

FEPPEN, bedr. w., gelijkvl. Ik fepte, heb gefept. In de gemeenzame verkeering gebruikelijk voor dikwerf en veel drinken, aan den drank zijn: hij kan schoon feppen. Van hier fepper, zuiper, fepster, zuipster.