Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Feeks]

FEEKS, z.n., vr., der, of van de feeks; meerv. feeksen. Een slecht, loos vrouwspersoon: zij is eene regte feeks - eene valsche feeks. Tuinm. brengt het tot het oude fien, d.i. haten; zoo dat feeks een hatelijk wijf zoude zijn.