FATSOEN, z.n., o., des fatsoens, of van het fatsoen; meerv. fatsoenen. Van het fr. façon. De gedaante, of het maaksel eener kunstig gewerkte zaak: hij weet een goed fatsoen aan de kleederen te geven. Het fatsoen van het zilver kost veel. Figuurl., aanzienelijke geboorte en opvoeding: een man van fatsoen. Het
[pagina 42]
[p. 42]
is geen fatsoen zoo te handelen. Van hier fatsoenlijk, fatsoenlijkheid, in de overdragtige beteekenis. Van dit fatsoen is het werkw. fatsoeneren (basterd), oul. ook fatsoenen, gevormd.
Auteursrechtvrij