[Erlangen]
ERLANGEN, bedr. w., gelijkvl. Ik erlangde, heb erlangd. Eigenlijk, tot iets langen, reiken, doch in dezen zin is het niet in gebruik. Met moeite, na aangewendde pogingen, bekomen, verkrijgen: de vrijheid erlangen, genade erlangen. Van hier erlanging.
Auteursrechtvrij