[El]
EL, elle, z., n., vr., der, of van de el; meerv. ellen. Zekere maat van lengte: men meet de deugt bij de elle niet. Hooft. Zes ellen band. Ook het werktuig, waarmede men eene el meet: geef mij de el, dan zal ik u twintig ellen laken meten. Zamenstell.: ellemaat.
Hoogd. Elle, goth. alleina, deen. Aln, Alen, eng. ell, zweed. aln, angels. eln., ijsl. aln, fr. aune, ital. alna, gr. ὠλην, ὠλενη, lat. ulna, bij Kil. ook elne. El beteekende oul. eenen arm, waarvan deze benaming ontleend is.