Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Echt]

ECHT, bijv. naamw. en bijw., echter, echtst. Eigenlijk, overeenkomstig met de wetten: echte kinderen, die uit een wettig huwelijk geteeld zijn. Figuurl., onvervalscht, zuiver: echte wijn, echte waar, echt zilver.