Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Doorzaaijen]

DOORZAAIJEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. en

[p. 574]

onscheidb. voorz. door en zaaijen. Scheidb.: ik zaaide door, heb doorgezaaid. Het eene door, of onder, het andere zaaijen: ik heb er wat wortelzaad doorgezaaid. Ook aanhouden met zaaijen. Onscheidb.: doorzaáijen, ik doorzaaide, heb doorzaaid, overal bezaaijen, in den dichterlijken stijl: het [b]laauwe veld, doorzaaid met sterren.