Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Doorvoeren]

DOORVOEREN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. door en voeren: ik voederde door, heb doorgevoerd. Door eene plaats voeren: die koopwaren blijven niet hier, zij worden doorgevoerd. Van hier doorvoering