Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Doorregenen]

DOORREGENEN, onz. w., gelijkvl., welk ook onpersoonl. gebruikt wordt. Van het scheidb. voorz. door en

[p. 561]

regenen. Onpersoonl.: het regende door, heeft doorgeregend. Doordringen, van den regen: het heeft, dezen nacht, overal doorgeregend. Onzijd., met het hulpw. zijn. Van den regen doordrongen worden: mijn rok is geheel doorgeregend.