DOGTER. z.n., vr., der, of van de dogter; meerv. dogters. Verkleinw. dogtertje. Eene huuwbare dogter.
Dogter, hoogd. Tochter, angels. dochter, eng. daughter, gr. θυγατηρ, wordt gemeenlijk van deugen, oul. dogen, afgeleid, zoodat dogter, eigenlijk, of zoo veel als eene deugdzame, of een kind, dat zijnen ouderen bijzonder lief en waard is, zou beteekenen.
Auteursrechtvrij