[Bulken]
BULKEN, onz. w., gelijkvl. Ik bulkte, heb gebulkt. Klanknabootsend woord, ontleend van het geluid, welk stieren en koeijen maken. Ook van menschen, voor hard schreeuwen, een onaangenaam geluid maken: hij zingt niet, maar hij bulkt. Van hier bulking.
Auteursrechtvrij