Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Buis]

BUIS, z.n., vr., der, of van de buis; meerv. buizen. Het verkleinw. buisje. Haringbuis: de buizen (buisjes)

[p. 491]

gaan in zee. Van hier buisharing, buisman, een zeeman, die, op eene buis, ten haring vaart. Buis, middeleeuwsch lat. busa.