Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Bezuinigen]

BEZUINIGEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. be en zuinigen: ik bezuinigde, heb bezuinigd. Door zuinigheid overhouden. Van hier ook bezuiniger, bezuiniging.