Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Bezielen]

BEZIELEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. be en het ongewone zielen: ik bezielde, heb bezield. Eene ziel, d.i. leven, geven: wij zijn stof, door eene al-

[p. 394]

magtige hand bezield. Figuurlijk, met levendigheid van geest, met moed en kragt verzien: de liefde voor het vaderland bezielde hem, in den kouden ouderdom, met den moed der vurige jeugd.