[Bewassen]
BEWASSEN, onz. w., ongelijkvl. Van het onscheidb. voorz. be en wassen: bewies, is bewassen. Met een wassend ligchaam, inzonderheid van planten, bedekt worden: de aarde bewast met gras - de akker is geheel met doornen bewassen - zijne borst was geheel met haar bewassen.
Auteursrechtvrij