[Bewaken]
BEWAKEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. be en waken: ik bewaakte, heb bewaakt. De wacht bij iets houden: de stad - eenen gevangenen bewaken. Overdragt., zorg voor iets dragen: het heil des lands bewaken. Van hier ook bewaker, bewaking.
Auteursrechtvrij