Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Beminnen]

BEMINNEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. be en minnen: ik beminde, heb bemind. Liefheb-

[p. 346]

ben. Van hier ook beminnaar, beminner, beminnaarster, beminnares, beminlijk, beminlijkheid, beminnenswaardig, beminnenswaardigheid.