Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Baksteen]

BAKSTEEN, z.n., m., des baksteens, of van den baksteen; meerv. baksteenen. Van bak (bakken) en steen. Gebakken, of gebrandde steen, in tegenoverstelling van gegraven, of in de lucht gedroogde steen.