Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Argeren]

ARGEREN, (thands ergeren) bedr. w., gelijkvl. Van den vergrootenden trap arger. Zie ergeren.

Argeren werd, eertijds, ook in den zin van schenden gebezigd: ist dat yemant arghert enen acker of enen wijngaert. Bijb. 1477.