Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Anders]

ANDERS, bijw. en voegwoord. Als bijw., op eene andere wijs: dat had ik anders gedacht. De zaak heeft zich geheel anders toegedragen, dan men vermoedde. Gij spreekt anders, dan gij denkt. Anders gezind, van eene andere gezindheid, of geneigdheid: hij is thands geheel

[p. 237]

anders gezind. Het is niet anders, eene in den gezelschaplijken omgang gewone wijs van toestemming: zal hij met den dood gestraft worden? Het is niet anders.

Als voegw.: indien gij anders nog voornemens zijt, om deze zaak ten einde te brengen. Hij moet zich, in dit geval, naar den raad van zijnen vriend gedragen, wanneer hij anders verstandig is.