[Afschrikken]
AFSCHRIKKEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. af en schrikken: ik schrikte af, heb afgeschrikt. Afkeerig maken: iemand van zijn voornemen afschrikken. Hij laat zich door niets afschrikken. Van hier ook afschrikker, afschrikking.
Auteursrechtvrij