Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Afmolmen]

AFMOLMEN, onz. w., gelijkvl., met het hulpw. zijn. Van het scheidb. voorz. af en molmen: ik molmde af, ben afgemolmd. Vermolmen: dat hout begint, overal, aftemolmen.