Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Afmetselen]

AFMETSELEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. af en metselen (Bij Kiliaan ook metsen): ik metselde af, heb afgemetseld. Ten einde metselen: ik zal dezen muur eerst afmetselen - dit huis is, in drie weken, afgemetseld. Ook wordt het als onzijd. gebezigd, in de

[p. 156]

spreekwijs: wij zullen eerst maar afmetselen, het metselen ten einde brengen.