Nederduitsch taalkundig woordenboek. A. B, C, D

[Afknippen]

AFKNIPPEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. af en knippen: ik knipte af, heb afgeknipt. Door knippen afscheiden - met eene schaar afsnijden: hij knipte een stukje van het papier af.